5 min read

De zoektocht naar een menselijke chatbot

Goedemiddag,

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik heb een persoonlijk nieuwtje. Na acht jaar bij de NOS te hebben gewerkt en twee te gekke jaren bij OK GO, begin ik deze zomer voor mezelf. Een nieuw avontuur, waar ik ontzettend veel zin in heb!

Veel mensen vragen me wat ik precies ga doen als freelancer en ik denk eerlijk gezegd dat de afgelopen 84 edities van mijn nieuwsbrief dat best goed samenvatten. Ik ga aan de slag met innovatie in de journalistiek en media. Meedenken en adviseren, maar er ook over schrijven.

Daarnaast geeft het me de vrijheid om in de toekomst andere dingen die op mijn pad komen op te bouwen. Dat kunnen dingen met technologie en innovatie zijn, maar ook met hamburgers en radio. Ik heb voordeel (en soms het nadeel) dat ik heel veel dingen leuk vind en daar wil ik de komende tijd dan ook lekker mee aan de slag gaan.

Aan deze nieuwsbrief verandert verder niks. Ik blijf hem gewoon elke week gratis versturen. Behalve dan dat de afzender verandert. Vanaf volgende week zul je zien dat de nieuwsbrief afkomstig is van nieuwsbrief@elger.fm. Heb je nou een hele strenge spamfilter: zet dit mailadres dan even in je adresboek, dan weet je zeker dat je de volgende nieuwsbrief niet mist!

Fijne zondag,
Elger

Laten we het weer eens over virtual reality hebben

Waarom komt virtual reality-journalistiek zo langzaam van de grond?

Ik heb in mijn nieuwsbrief in het verleden veel aandacht besteed aan de opkomst van virtual reality en de eerste experimenten van redacties daarmee. De laatste maanden hoor je me er weinig over, omdat er eigenlijk gewoon weinig te vertellen is. Er zijn nog steeds experimenten en soms ook echt hele toffe, maar de ontwikkeling is nog niet in een stroomversnelling terecht gekomen.

Ik realiseerde me dit een week of drie geleden en toevallig verscheen er maandag een rapport over van het Reuters Institute for the Study of Journalism. Conclusie: virtual reality-journalistiek is nog jaren verwijderd van wat het kan worden.

Er is niet één oorzaak voor aan te wijzen. Het heeft aan de ene kant te maken met de relatief langzaam adoptie door consumenten, aan de andere kant zijn producties duur terwijl er nog niet echt een verdienmodel is (uiteindelijk is dat na de eerste experimenten altijd de grote vraag: hoe verdien we er geld mee?). Maar ook de VR-content zelf is een probleem, blijkt uit het rapport.

The Guardian laat je het eerste levensjaar van een mens ervaren in virtual reality

Zoals gezegd zijn er zeker nog wel toffe projecten op het gebied van virtual reality. En de meest indrukwekkende/succesvolle hebben één ding gemeen: het gaat om de beleving. In mijn ogen is dat de beste manier om virtual reality journalistiek in te zetten: wanneer je het publiek iets kan laten beleven, wat het in het echt niet kan beleven.

Nu moet dat natuurlijk uiteindelijk wel journalistieke relevantie hebben. En dat is bij dit project van The Guardian misschien wat beperkt, maar qua beleving zit het wel goed. De krant maakte namelijk een virtual reality-beleving van het eerste half jaar van een baby.

Nog even over Instant Articles

Zo kan Facebook Instant Articles redden

De afgelopen weken trokken grote internationale uitgevers zich terug uit Facebooks Instant Articles of beperkten ze het gebruik ervan aanzienlijk. Het kostte ze meer dan dat het ze opleverde, was de simpele redenering. Sommige mensen hebben Instant Articles daarmee al meteen doodverklaart, terwijl anderen denken dat Facebook met de nodige aanpassingen de uitgevers wel weer terug kan winnen.

Als ik heel eerlijk ben denk ik dat het niet om die discussie draait, maar om de vraag hoe belangrijk Instant Articles is voor Facebook. Het afgelopen jaar zette het bedrijf vol in op video en begon het zelfs uitgevers te betalen voor het gebruik van Facebook Live.

Als Facebook hun artikeldienst belangrijk genoeg vindt kunnen ze er op allerlei vlakken in investeren en uitgevers terugwinnen, zoals ze ook veel uitgevers aan het livestreamen kreeg. Maar als Instant Articles voor Facebook inmiddels bijzaak zijn geworden, dan kun je je inderdaad afvragen wat er over een jaar nog van over is.

Afgelopen maand voerde Facebook al wel enkele aanpassingen door, dus het lijkt erop dat Facebook het in ieder geval niet helemaal dood laat bloeden. Tegelijkertijd voelt het ook niet alsof Facebook er vol voor gaat.

Facebook betaalt uitgevers voor productie video

Zeker niet als je ziet hoe Facebook opnieuw bakken geld aan uitgevers geeft voor de producties van video's. Een jaar geleden dat Facebook dat ook al voor livestreams. Een groot verschil is nu dat uitgevers naast een soort basisbedrag ook een deel van de advertentie-opbrengsten betaald krijgen.

Een slimme zet van Facebook, want als de video's goed scoren kan Facebook over een jaar tegen uitgevers zeggen: "We betalen je vanaf nu niet meer direct, maar delen enkel nog advertentie-inkomsten met je. Het afgelopen jaar zouden we je in dat geval X hebben uitbetaald."

Even over chatbots

De zoektocht van The New York Times naar een menselijke chatbot

Over het gebruik van chatbots in de journalistiek is al genoeg geschreven, maar dit stuk over chatbots bij The New York Times is één van de interessantste dat ik tot nu toe las. Het gaat niet zozeer over de techniek of over welk platform te gebruiken, het gaat om de zoektocht naar de juiste vorm.

Hoe zet je je gezichten in? Hoeveel automatiseer je en hoeveel maak je mensenwerk? Hoe reageren mensen erop? Hoe ga je om met reacties? The New York Times heeft nog lang niet alle antwoorden, maar hun inzichten en gedachtes tijdens de zoektocht zijn ontzettend leerzaam.

Ik geloof voor journalistieke toepassingen veel meer in een chatbot-verslaggever die bericht over een bepaalde niche en waar deels mensenwerk inzit, dan in een algemene nieuwsbot die wat headlines op de gebruiker afvuurt. Wat dat betreft ben ik er van overtuigd dat The New York Times hier op de goede weg is, maar het ultieme recept is er nog niet. Als dat er al ooit zal komen...

En tot slot nog even dit...

Samsung rolt nieuws-app een stuk sneller uit dat Apple

Met de lancering van de Samsung Galaxy S8 vinden Nederlandse bezitters standaard een nieuws-app op hun smartphone: Upday. Het is een beetje te vergelijken met wat Apple doet met Apple News, met als grote verschil dat Apple News na bijna twee jaar nog steeds niet in het Nederlands beschikbaar is en dat Samsung al wel een lokale variant van Upday heeft gemaakt. Met een redactie in Amsterdam die nieuws selecteert.

Facebook kan het ook nooit goed doen

Rejo Zenger van Bits of Freedom heeft sinds deze week een maandelijkse column op Numrush. En in zijn eerste column gaat hij meteen in op het probleem dat Facebook heeft met het verwijderen van aanstootgevende content. Een probleem, waarvoor waarschijnlijk helemaal geen oplossing is.